Αρλέτα, Ο λύκος

Είναι δώδεκα η ώρα, είν' η ώρα των τρελών
κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω
Στα κελιά τους οι ανθρώποι ύπνο κάνουν ελαφρό
είν' ελεύθεροι οι δρόμοι για κυνηγητό

Είναι δώδεκα η ώρα, είν' η ώρα των τρελών
βραχνό γέλιο αν ακούσεις, κλείσε το ρολό

Λύκε-λύκε μου καλέ μου
λύκε-λύκε μου είσαι δω;
Βγαίνω από τη φωλιά μου και σε κυνηγώ

Λύκε λύκε μου καλέ μου
λύκε λύκε μου είσαι δω;
Είσαι η μόνη μου ελπίδα και σ' ακολουθώ

Όμορφό μου προβατάκι
τι γυρεύεις μες στο δρόμο;
είμαστ' όλοι μπερδεμένοι στο δικό του νόμο

Δόντια βγάζουνε τ' αστέρια
νύχια φύτρωσαν στους δρόμους
ξέφρενη η νύχτα παίζει
κλέφτες κι αστυνόμους
Όταν πέφτει το σκοτάδι
βγαίνει ο λύκος στην πλατεία
στη χαμένη πολιτεία και ζητά τροφή
Κλειδωμένα είναι τ' αρνάκια
ζαχαρένιο το κλειδί
κάτι απόμερα παγκάκια
θάμνοι και σιωπή

Λύκε-λύκε μου καλέ μου
λύκε-λύκε μου είσαι κει;
Είναι η άγρια πλευρά σου που με συγκινεί

Είναι δώδεκα η ώρα, ειν' η ώρα των τρελών
όπου ανθίζει το σκοτάδι
όπου ανθίζει το σκοτάδι

Κάπου θα σε συναντήσω, κάπου θα σε βρω
Κάπου θα σε βρω
Κάπου θα σε βρω
Κάπου θα σε βρω